„Głosimy tedy, jak napisano: Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało, i co do serca ludzkiego nie wstąpiło, to przygotował Bóg tym, którzy go miłują.” (1 Kor 2,9)
Drodzy Czytelnicy!
Oddajemy dzisiaj w Wasze ręce Głos Ewangeliczny w nowym formacie i nowej szacie graficznej. Obecną kadencję Rady Kościoła rozpoczęliśmy od zmiany strony internetowej i logo naszego Kościoła, a w pewien sposób symbolicznie kończymy unowocześnieniem naszego kwartalnika. To oczywiście nie są najważniejsze sprawy jakimi zajmowała się Rada Kościoła w kadencji 2016-2020.
Rada Kościoła odbyła 21 posiedzeń celem podjęcia rozmaitych decyzji w sprawach zborów, Kościoła oraz indywidualnych osób w KECh. Podejmowaliśmy różnego rodzaju uchwały i inicjatywy. Dużo naszego czasu przeznaczyliśmy na decyzje ukierunkowane na pomoc zborom w ich potrzebach związanych z działaniami ewangelizacyjnymi i misyjnymi. Wielokrotnie, w ramach Funduszu Ewangelizacji, pomagaliśmy wspierać lokalne wydarzenia misyjne, ewangelizacje czy koncerty. Dzięki pomocy bratnich Kościołów z Międzynarodowej Federacji Kościołów Ewangelicznych mogliśmy wesprzeć poszczególne zbory i pastorów w ich udziale w konferencjach, szkoleniach czy nauce (pomógł w tym również nasz Fundusz Edukacji). Korzystając z Funduszu Pastorskiego wspieraliśmy seniorów oraz pastorów z problemami zdrowotnymi. Dzięki wsparciu z Funduszu Zakładania Nowych Zborów, mogliśmy wesprzeć działania w Katowicach, Poznaniu, Świeciu, Inowrocławiu czy Bydgoszczy. Fundusz Młodzieżowy zasilany regularnie przez naszych darczyńców z Kościoła Niemieckiego pozwolił na zorganizowanie konferencji młodzieżowych, zarówno ogólnopolskich, np. „PEŁNIA” w Nowym Tomyślu, jak i lokalnych: w Jastrzębiu Zdroju, Włocławku czy Łodzi. Wspieraliśmy również organizację lokalnych konferencji w Janikowie, Warszawie, Nowogardzie czy Oćwiece.
Jako Prezbiter Naczelny podjąłem się odświeżenia kontaktów międzynarodowych w ramach Międzynarodowej Federacji Kościołów Ewangelicznych IFFEC. Dzięki temu miałem przywilej spotkać się z Prezydentem Wolnego Kościoła Ewangelicznego w USA (EFCA) Kevinem Kompelienem, Prezydentem Ewangelicznego Kościoła Przymierza w USA (ECC) Johnem Wenrichem i Naczelnym Prezbiterem Ansgarem Horstingą z Niemieckiego Związku Wolnych Zborów Ewangelicznych. Te wizyty zaowocowały współpracą oraz wspólnymi projektami. Na rocznicy 110-lecia naszego Kościoła gościliśmy Prezesa Szwajcarskiego Związku Wolnych Zborów Ewangelicznych Petera Schneeberga, który służył nam wykładami również podczas Kolegium Pastorów. Uczestniczyliśmy w dwóch konferencjach w holenderskim Oene, gdzie usługujący wraz z żonami mogli w przyjaznej atmosferze wysłuchać wykładów biblijnych oraz odpocząć poznając rodziny z tamtejszego i innych zborów. Gościliśmy także delegację Kościoła Ewangelicznego z Norwegii.
Nasza aktywność międzynarodowa zaowocowała wyborem mojej osoby na członka Komitetu Wykonawczego IFFEC podczas Zgromadzenia Ogólnego w Pune w Indiach we wrześniu 2018 r., co jest pierwszym takim przypadkiem w historii.
Dodam jeszcze udział w roli delegata w Europejskim Aliansie Ewangelicznym na kongresach w Estonii i w Niemczech.
Nasza współpraca w ramach Aliansu Ewangelicznego w Polsce układa się chyba najlepiej od 25 lat, czyli od jego powstania. KECh nie tylko jest reprezentowany, ale ma mocny głos w decyzjach i dyskusji między ewangelikalnymi Kościołami. Również ranga polskiego Aliansu Ewangelicznego została podniesiona do 3 co wielkości grupy religijnej w Polsce. Ustawy, przepisy działania Rządu i Sejmu RP dotyczące wyznań są konsultowane z Aliansem Ewangelicznym, czego widzialnym znakiem jest coroczne zaproszenie przedstawiciela KECh-u w ramach AE na spotkanie noworoczne z Parą Prezydencką. Również w ramach AE powołana została inicjatywa, platforma współpracy, informacji i wymiany doświadczeń – Ewangeliczna Polska. Należy nad- mienić, że wyznanie wiary tejże platformy zostało opracowane pod kierownictwem przedstawiciela KECh.
Jako Prezbiter mogłem kilkukrotnie usługiwać Słowem w polskich zborach w Wielkiej Brytanii, Norwegii i Niemczech. Odwiedziłem z usługą Słowa prawie wszystkie zbory naszego Kościoła, wielokrotnie spotykając się również z Radami Zborów. Osobiście byłem zaangażowany w organizację pomocy przy zakupie działki dla zboru w Chrzanowie czy odzyskaniu budynku w Poznaniu.
W trakcie mijającej kadencji, my jako Rada i ja jako PN, musieliśmy się zmierzyć z różnymi wyzwaniami, przed którymi postawił nas Pan Bóg. Niektóre z nich na długo odcisną swój ślad na KECh. Muszę tu wspomnieć o kryzysowych sytuacjach w Zamościu, Bydgoszczy, Inowrocławiu czy Kamieniu Pomorskim.
Dzięki łasce Bożej mogliśmy przejść przez te doświadczenia ponosząc niewielkie straty i zranienia, których nie udało się uniknąć. Jednak największym doświadczeniem była dla nas i dla mnie osobiście śmierć sekretarki i administratorki biura Kościoła siostry Urszuli Cieloch. Straciliśmy bardzo cennego i kompetentnego pracownika, który do dzisiaj nie został zastąpiony inną osobą. Podjęliśmy decyzję, że to Rada Kościoła następnej kadencji dobierze sobie odpowiednią osobę do tej roli, a na ten czas dyżury w warszawskim biurze pełnić będą naprzemiennie Prezbiter, Skarbnik i Sekretarz. Oznacza to więcej podróży do Warszawy i więcej czasu poświęconego na pracę ogólnokościelną.
Baczcie więc pilnie, jak macie postępować, nie jako niemądrzy, lecz jako mądrzy, wykorzystując czas, gdyż dni są złe. Dlatego nie bądźcie nierozsądni, ale rozumiejcie, jaka jest wola Pańska. (Ef 5,15-17)
Podsumowując pragnę zapewnić, że obecna Rada Kościoła zostawia KECh w dobrej kondycji, nie bez problemów i wyzwań. Kolegia Pastorów ukazują rozwarstwienie dotyczące wizji dla KECh. Decyzja o tym, czy pozostaniemy Kościołem z dobrą teologią, konserwatywnymi poglądami w sprawach etyczno-moralnych, ale jednak otwartym na współpracę i współistnienie z innymi ewangelicznymi Kościołami, czy raczej w ramach „jedynej racji” pójdziemy w kierunku fundamentalistycznym i odizolujemy się od innych Kościołów zapadnie na Synodzie Kościoła w kwietniu. Osobiście jestem zwolennikiem otwartości przy zachowaniu swojej pełnej autonomii i tożsamości.
A proszę was, bracia, w imieniu Pana naszego, Jezusa Chrystusa, abyście wszyscy byli jednomyślni i aby nie było między wami rozłamów, lecz abyście byli zespoleni jednością myśli i jednością zdania. (1 Kor 1,8)
KECh potrzebuje kolejnych zmian, kolejnych projektów, kolejnych powołań do służby. KECh potrzebuje świadomej i zorganizowanej edukacji obecnych, ale i nowych pastorów i kaznodziejów. Potrzebujemy zakładać nowe zbory w dużych miastach, nie zaniedbując przy tym już istniejących, wymagających często odnowy i świeżości. Wyzwania XXI wieku to już nie tylko pytania o wiarę, ale coraz częściej pytania o cel, o kierunek czy wizję. Możemy być różnorodni w naszych metodach i środkach, ale jedność wizji i celu jest absolutnie konieczna.
Kończąc pragnę podziękować Braciom z Rady Kościoła za ich pracę, bo w Radzie Kościoła ciężko się pracuje. Dziękuję za ich mądrość i doświadczenie, z których mogłem skorzystać przy podejmowaniu różnych decyzji, ale również dziękuję za reprymendy w chwilach, gdy ich potrzebowałem po raz pierwszy sprawując ten urząd. W szczególności pragnę podziękować pastorom, z którymi mogłem się spotykać i rozmawiać, za ich cenne uwagi i wnioski, za zachętę i wyzwania.
Bardzo jestem wdzięczny zborowi w Nowogardzie, który stał się moją cichą przystanią w trakcie tej kadencji. Dziękuję mojej żonie Andrei za cierpliwość i samotne dni podczas moich wyjazdów.
Przede wszystkim jednak pragnę podziękować Panu Bogu za siłę, zdrowie, ochronę, prowadzenie i jego łaskę, której mogłem doświadczać każdego dnia. Modlę się, aby Kościół Ewangelicznych Chrześcijan rozwijał się w siłę, liczbę i jakość.
A temu, który was może ustrzec od upadku i stawić nieskalanych z wese- lem przed obliczem swojej chwały, jedynemu Bogu, Zbawicielowi na- szemu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego, niech będzie chwała, uwiel- bienie, moc i władza przed wszyst- kimi wiekami i teraz, i po wszystkie wieki. Amen. ( Judy 25)
